Otacı
Süper Üye
- 5 Tem 2016
- 810
- 12,434
John Bellamy Foster - Savunmasız Gezegen
Savunmasız Gezegen, geçtiğimiz 500 yıl boyunca dört ana alanda (nüfus, enerji, sanayileşme ve kentleşme) meydana gelen hızlı değişimin çevresel/ekolojik yıkıma nasıl “neden olduğunu” inceliyor.
Son 500 yıllık tarih bize, toplumların uzun zamandan beri çevreyle savaştığını ve doğayı da yararlanacak bir kaynak ya da içine çöplerini boşaltabilecekleri bir bulaşık çukuru muamelesi yaptıklarını öğretir. Doğanın böyle tek taraflı bir sömürüsü, en sonunda bugünkü çevre felâketini yaratmıştır.
Çevre krizi, 1400’lerin sonlarına doğru, Avrupa’da başlayan kapitalist dünya sisteminin aşamalı doğuşuyla değişmeye başladı. 500 yıl önce Atlantik Okyanusu’na, Kolomb’un seferi ile başlayan büyük tarihsel dönüşüm, kapitalist dünya sistemi hâline gelecek olan krizin başlangıçlarını gösterir.
Kuzey ve Güney Amerika’dan Avrupa’ya getirilenler (altın, gümüş ve bitki çeşitleri), önce Avrupa ekonomisi ve tarımını, sonra da bütün dünya ekonomisini ve tarımını dönüştürdü. Bu dönüşüm, kapitalist gelişimin bir sonraki büyük aşamasının, kısacası 18. yüzyıl sonları ve 19. yüzyıl başlarında Avrupa’da üretimin boyutunu ve yoğunluğunu değiştiren Sanayi Devriminin yarattığı çerveyi/ekolojiyi tamamen değiştirmeye başlayan ekonomik sistemin yolunu hazırladı.
Gezegeni yıkıma uğratarak - dünyayı insanî amaçlar için - kullanılamaz hale getiren ekonomik sistem, hem doğanın büyük kısmının devamını hem de toplumun gelişimini tehdit eder hâle gelmiştir.
Şayet eski haline döndürülemeyecek toplumsal-ekolojik bir kötüye gidişten kaçınmak istiyorsak, başlıca çevre sorunlarını kontrol altına alabilmemiz için önümüzde sadece 30-40 yıl var: Ama zorunlu değişiklikleri yapmamız gereken sadece çok hayatî bir on yıl duruyor önümüzde.
“Kolomb’un 1492’de ilk seferini yaptığı sırada Amerika’da en son tahminlere göre 100 milyon insan yaşıyordu. O sıralarda (1500’de) Avrupa nüfusu ancak 70 milyon civarındaydı. Salgın hastalıklar ve fethin şiddeti Amerika Kızılderililerinin büyük kısmının yok olmasına ve topraklarının, Avrupa kökenli insanlarla, ‘‘demografik olarak el değiştirmesine’’ yol açtı. Charles Darwin, ‘‘Avrupalılar nereye yürüdüyse, sanki orada ölüm, yerlilerin peşindeydi’’ diyordu. 1492’den sonraki (bir) yüzyıl içinde yerli nüfus % 90 oranında azaldı.”
DERİSİ İÇİN KATLEDİLEN HAYVANLAR
“Kapitalizmin doğuşu, yaban hayatın, insanlık tarihinde daha önce hiç görülmemiş bir ölçekte kaybolmasına yol açtı. Ticaretin yayılması, yüz milyonlarca büyük hayvanın tacirlerin elinde ölmesiyle sonuçlandı. 15. yüzyılda samurlar batıda Finlandiya’ya kadar yaygın olarak vardı, fakat 17. yüzyılın sonlarında sadece Sibirya’da bulunabiliyordu.
18. yüzyılın sonunda, Sibirya’daki hemen hemen her kürklü hayvan türünün çoğu yok edildi ve Rus kürk tacirleri Kuzey Pasifik adalarına gitmek zorunda kaldılar ve 1750 ile 1790 arasında denizde yaşayan 250.000 susamurunu öldürdüler. Batı Rusya’da kürklü hayvanların kökünün kazınmasıyla, kürk ticareti, Avrupalıların Kuzey Amerika’ya yayılmasının arkasındaki itici güçlerden biri haline geldi. l743’de Fransa'nın La Rochelle limanı (Kanada ile yapılan ticaretin merkezi), 127.000 kunduz derisi, 30.000 sansar derisi, 1200 kurt derisi, 12.000 susamuru ve koyu derili sansar derisi, 110.000 rakun derisi ve 16.000 ayı derisi ithal etti.
Fok balığı da aynı yazgı ile karşı karşıya kaldı. Dünya ticaretinin ilk evresinde öldürme, Güneydeki kürklü foklar üzerinde odaklaştı. Sadece 8 yıl içinde (1797-1803) Şili sahillerinin açıklarındaki Juan Fernandez Adalarındaki Mas Afuera adasında, 3 milyonun üstünde fok balığı sopayla öldürüldü. Falkland Adalarının ve Tierra del Fuego’nun fok nüfusu da yok edildi. Toplam 6 milyon Güney kürk foku, 19. yüzyılın ilk 20 yılında öldürüldü. Bunun sonunda, Atlantik’te ve Hint Okyanusu'nda kürk foklarının kökü neredeyse tamamen kazındı.”
Yandeks
PdfCs 5MB:
Mediafire
PdfCs 5MB:
Savunmasız Gezegen, geçtiğimiz 500 yıl boyunca dört ana alanda (nüfus, enerji, sanayileşme ve kentleşme) meydana gelen hızlı değişimin çevresel/ekolojik yıkıma nasıl “neden olduğunu” inceliyor.
Son 500 yıllık tarih bize, toplumların uzun zamandan beri çevreyle savaştığını ve doğayı da yararlanacak bir kaynak ya da içine çöplerini boşaltabilecekleri bir bulaşık çukuru muamelesi yaptıklarını öğretir. Doğanın böyle tek taraflı bir sömürüsü, en sonunda bugünkü çevre felâketini yaratmıştır.
Çevre krizi, 1400’lerin sonlarına doğru, Avrupa’da başlayan kapitalist dünya sisteminin aşamalı doğuşuyla değişmeye başladı. 500 yıl önce Atlantik Okyanusu’na, Kolomb’un seferi ile başlayan büyük tarihsel dönüşüm, kapitalist dünya sistemi hâline gelecek olan krizin başlangıçlarını gösterir.
Kuzey ve Güney Amerika’dan Avrupa’ya getirilenler (altın, gümüş ve bitki çeşitleri), önce Avrupa ekonomisi ve tarımını, sonra da bütün dünya ekonomisini ve tarımını dönüştürdü. Bu dönüşüm, kapitalist gelişimin bir sonraki büyük aşamasının, kısacası 18. yüzyıl sonları ve 19. yüzyıl başlarında Avrupa’da üretimin boyutunu ve yoğunluğunu değiştiren Sanayi Devriminin yarattığı çerveyi/ekolojiyi tamamen değiştirmeye başlayan ekonomik sistemin yolunu hazırladı.
Gezegeni yıkıma uğratarak - dünyayı insanî amaçlar için - kullanılamaz hale getiren ekonomik sistem, hem doğanın büyük kısmının devamını hem de toplumun gelişimini tehdit eder hâle gelmiştir.
Şayet eski haline döndürülemeyecek toplumsal-ekolojik bir kötüye gidişten kaçınmak istiyorsak, başlıca çevre sorunlarını kontrol altına alabilmemiz için önümüzde sadece 30-40 yıl var: Ama zorunlu değişiklikleri yapmamız gereken sadece çok hayatî bir on yıl duruyor önümüzde.
“Kolomb’un 1492’de ilk seferini yaptığı sırada Amerika’da en son tahminlere göre 100 milyon insan yaşıyordu. O sıralarda (1500’de) Avrupa nüfusu ancak 70 milyon civarındaydı. Salgın hastalıklar ve fethin şiddeti Amerika Kızılderililerinin büyük kısmının yok olmasına ve topraklarının, Avrupa kökenli insanlarla, ‘‘demografik olarak el değiştirmesine’’ yol açtı. Charles Darwin, ‘‘Avrupalılar nereye yürüdüyse, sanki orada ölüm, yerlilerin peşindeydi’’ diyordu. 1492’den sonraki (bir) yüzyıl içinde yerli nüfus % 90 oranında azaldı.”
DERİSİ İÇİN KATLEDİLEN HAYVANLAR
“Kapitalizmin doğuşu, yaban hayatın, insanlık tarihinde daha önce hiç görülmemiş bir ölçekte kaybolmasına yol açtı. Ticaretin yayılması, yüz milyonlarca büyük hayvanın tacirlerin elinde ölmesiyle sonuçlandı. 15. yüzyılda samurlar batıda Finlandiya’ya kadar yaygın olarak vardı, fakat 17. yüzyılın sonlarında sadece Sibirya’da bulunabiliyordu.
18. yüzyılın sonunda, Sibirya’daki hemen hemen her kürklü hayvan türünün çoğu yok edildi ve Rus kürk tacirleri Kuzey Pasifik adalarına gitmek zorunda kaldılar ve 1750 ile 1790 arasında denizde yaşayan 250.000 susamurunu öldürdüler. Batı Rusya’da kürklü hayvanların kökünün kazınmasıyla, kürk ticareti, Avrupalıların Kuzey Amerika’ya yayılmasının arkasındaki itici güçlerden biri haline geldi. l743’de Fransa'nın La Rochelle limanı (Kanada ile yapılan ticaretin merkezi), 127.000 kunduz derisi, 30.000 sansar derisi, 1200 kurt derisi, 12.000 susamuru ve koyu derili sansar derisi, 110.000 rakun derisi ve 16.000 ayı derisi ithal etti.
Fok balığı da aynı yazgı ile karşı karşıya kaldı. Dünya ticaretinin ilk evresinde öldürme, Güneydeki kürklü foklar üzerinde odaklaştı. Sadece 8 yıl içinde (1797-1803) Şili sahillerinin açıklarındaki Juan Fernandez Adalarındaki Mas Afuera adasında, 3 milyonun üstünde fok balığı sopayla öldürüldü. Falkland Adalarının ve Tierra del Fuego’nun fok nüfusu da yok edildi. Toplam 6 milyon Güney kürk foku, 19. yüzyılın ilk 20 yılında öldürüldü. Bunun sonunda, Atlantik’te ve Hint Okyanusu'nda kürk foklarının kökü neredeyse tamamen kazındı.”
Yandeks
PdfCs 5MB:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Mediafire
PdfCs 5MB:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
