ZALİM ŞEVKİ
Engin Ergönültaş tarafından yaratılan ve ilk kez 1974 yılında Gırgır, dergisi sayfalarından okuruna ulaşan Zalim Şevki, iki kafadar arkadaşın yaşadıkları mahalle ve sakinleriyle olan maceralarını konu edinmiştir.
Zalim Şevki, en yakın arkadaşı saf ve iyi niyetli Kelek Osman ile birlikte İstanbul'un gecekondusu bol bir kenar mahalle semtinde yaşamaktadır. Bu mahalle içinde, yaşadığı toplumun diğer fertlerine, kimisi kendini acındıran, kimi muzip, kurnaz, kötü düşüncelerle yaklaşan sayısız karakterin cirit artığı bir atmosferi okura sunmuştur. Ergönültaş'ın çizgisi gibi karakterlerin davranışları da iç içedir. Abartılı olan bu davranışlar sayesinde hemen tüm karakterler birbirlerinin kuyusunu sırayla kazar görünümdedir. Bu hengame içinde evi olmadığı için bir ağaç kovuğunda yaşayan Şevki ve partneri Osman tam merkezde yer almaktadır. Ancak Gırgır'ın -ve sonradan başlığın yayınlandığı her derginin- her sayısında seriye eklenen yenilikler gibi bu ağaç ev de bazı konforlara kavuşmuştur. Dallara konan eskimiş koltukların bir salona dönüştüğü pek söylenemese de sevimli ikiliye büyük haz vermektedir. Şevki'nin yegane zalimliği aslında pervasız ve çıkarcı benmerkezci kişiliğidir. Yoksa benzer çizgiromanlardaki 'klasik' kötülere benzer bir tarafı yoktur. Ne dünyayı ele geçirmek, ne de ona buna kalıcı bir kötülük yapmak istemektedir. Onun tek derdi günübirlik yaşantısındaki rahat ve huzuru koruyabilmek, arada da biraz keyif çatmaktır. Maceralar boyunca Osman'ın hiçbir akrabası ortaya çıkmamıştır. Şevki ise Mikrop Niyazi adlı henüz kundaktaki bir amcaya, Muska Melahat adlı bir büyükanneye ve İspati Necati adlı bir de büyükbabaya sahiptir. Ancak yine de ezeli ikili, adeta yaşadıkları ağaç kovuğu ve mahalleyle ortak yaşar konumdadırlar.
Dıgıl, Pişmiş Kelle gibi dergilerde maceralar yaşamaya devam eden Zalim Şevki ve Kelek Osman, son olarak 1990'ların başında Pişmiş Kelle dergisinde gözükmüştür.
Bir Zalim Şevki öyküsü.
Engin Ergönültaş tarafından yaratılan ve ilk kez 1974 yılında Gırgır, dergisi sayfalarından okuruna ulaşan Zalim Şevki, iki kafadar arkadaşın yaşadıkları mahalle ve sakinleriyle olan maceralarını konu edinmiştir.
Zalim Şevki, en yakın arkadaşı saf ve iyi niyetli Kelek Osman ile birlikte İstanbul'un gecekondusu bol bir kenar mahalle semtinde yaşamaktadır. Bu mahalle içinde, yaşadığı toplumun diğer fertlerine, kimisi kendini acındıran, kimi muzip, kurnaz, kötü düşüncelerle yaklaşan sayısız karakterin cirit artığı bir atmosferi okura sunmuştur. Ergönültaş'ın çizgisi gibi karakterlerin davranışları da iç içedir. Abartılı olan bu davranışlar sayesinde hemen tüm karakterler birbirlerinin kuyusunu sırayla kazar görünümdedir. Bu hengame içinde evi olmadığı için bir ağaç kovuğunda yaşayan Şevki ve partneri Osman tam merkezde yer almaktadır. Ancak Gırgır'ın -ve sonradan başlığın yayınlandığı her derginin- her sayısında seriye eklenen yenilikler gibi bu ağaç ev de bazı konforlara kavuşmuştur. Dallara konan eskimiş koltukların bir salona dönüştüğü pek söylenemese de sevimli ikiliye büyük haz vermektedir. Şevki'nin yegane zalimliği aslında pervasız ve çıkarcı benmerkezci kişiliğidir. Yoksa benzer çizgiromanlardaki 'klasik' kötülere benzer bir tarafı yoktur. Ne dünyayı ele geçirmek, ne de ona buna kalıcı bir kötülük yapmak istemektedir. Onun tek derdi günübirlik yaşantısındaki rahat ve huzuru koruyabilmek, arada da biraz keyif çatmaktır. Maceralar boyunca Osman'ın hiçbir akrabası ortaya çıkmamıştır. Şevki ise Mikrop Niyazi adlı henüz kundaktaki bir amcaya, Muska Melahat adlı bir büyükanneye ve İspati Necati adlı bir de büyükbabaya sahiptir. Ancak yine de ezeli ikili, adeta yaşadıkları ağaç kovuğu ve mahalleyle ortak yaşar konumdadırlar.
Dıgıl, Pişmiş Kelle gibi dergilerde maceralar yaşamaya devam eden Zalim Şevki ve Kelek Osman, son olarak 1990'ların başında Pişmiş Kelle dergisinde gözükmüştür.
Bir Zalim Şevki öyküsü.