KÖTÜ KEDİ ŞERAFETTİN
Çizeri Bülent Üstün tarafından yaratılan ve L-Manyak dergisinde 1996 tarihinden itibaren okuyucusuyla buluşan Kötü Kedi Şerafettin, İstanbul, Cihangir eşrafının tanıdığı kadarıyla maço ruhuna sahip, dediğim dedik tavırlarda, kabadayı ve gaddar bir hayvan çizgiroman kahramanıdır. Ancak kahramanlık sınırları dışında kalan, hatta antikahramanlara yakışır kötücül bir karakter sergiler. Son sürat yaşantısı içinde ezip geçtiği şeylere, ki bunların içine yakınlarının duyguları da dahildir- hiç bakmaz. Onun yaratılışı böyledir aslında. Aslında Şerafettin'in ayak izlerine Üstün'ün Haziran 1994 tarihli H.B.R. Maymun mizah dergisinde başlangıçta sadece üç sayı çizdiği (1996'daki H.B.R. Maymun sayılarında yeniden ortaya çıkmıştır) Tonguç bantında rastlamak mümkündür. Sonradan Şero'nun babası rolünde göreceğimiz Tonguç ile bu bantlardan birinde, komşusunun elindeki kitabını beline ip bağladığı bir kediyi fırlatıp, sivri pençeleriyle yakalamasından sonra çekerken karşılaşırız.
Temmuz 2003'de yayınlanan Lombak dergisinin 27. sayısından bir Kötü Kedi Şerafettin karesi.
Kötü Kedi Şerafettin, Türk çizgiroman karakterleri içinde en çok küfür eden ve argo kullanan, en fırlama, en sıradışı ve en dehşet verici tiptir. Şerafettin, bir fabl niteliğinde öğeler de barındırır. Üstün, başlığa taşıdığı her karaktere insani özellikler yüklemiştir. İnsanlar haricinde başlıkta rol alan martılar, fareler, diğer kediler— hepsi insan gibi isimlere sahiptir, düşünür ve konuşur, hem birbirleriyle hem de insanlarla. Üstelik bir kedi olan Şerafettin'in babası da Tonguç Yumruk adlı 1968'lidir ve hapse girip çıkmış bir yazardır. O da oğlu gibi maço olmasının yanı sıra saldırgan ve özellikle de karşı cinse düşkündür. L-Manyak'ın ilk sayılarında yayınlanan dört veya altı sayfalık ilk maceraların senaryoları birbirine örgülenmiştir ve Şerafettin'in karakterini bütünüyle ortaya çıkanncaya değin devam etmiştir. Bir kedinin bir insanın çocuğu olması olanaksızlığı ise, çizerinin popüler başlığıyla birlikte Lombak dergisine geçişiyle şekillenmiştir. Tonguç'un kendini tatmin ederken saçtığı spermlerin üzerine yatan Şerafettin'in annesi olan dişi kedi Ekin hamile kalmıştır. Bu olayın sonucu doğan Şerafettin de başka bir kediyi hamile bırakmış ve onun da Tacettin isimli erkek bir yavrusu dünyaya gelmiştir. Dede olan Tonguç ise, üç kişiden oluşan ailesini bir daha yanından ayırmamıştır. Sokak serserileri, mafya da dahil peşine düşen sayısız kişiyle başı beladan kurtulmayan Şerafettin, ya dostlarının ya da bir yerlerden bulduğu silahların yardımıyla her seferinde kurtulmayı başarır. Cinsel dürtüleri sadece Mart ayında değil sürekli ayaktadır, o da bunu gizlemez, uygun yerine ve zamanına bakmadan karşısına çıkan tüm dişi kedilerle aşne fişne yaşar.
Başlık Bülent Üstün'ün hareketli çizgisi ve akıcı diyaloglanyla bolca küfüre bulanmış olmasına rağmen yayınlandığı dergilerin lokomotif çizgiromanı olmayı her seferinde başarmıştır. Sürekli Cihangir civarında maceralar yaşayan Şerafettin, bu semtin çocuğu olmakla övünmektedir. Her türden karanlık işin döndüğü sokaklar onun yuvası gibidir adeta. O da bunu istemektedir, zira o doğuştan 'kötü' bir kedidir. Başlık, Eylül 2006'dan itibaren haftalık mizah dergisi Fermuar'da yer almaya başlamıştır.
Çizeri Bülent Üstün tarafından yaratılan ve L-Manyak dergisinde 1996 tarihinden itibaren okuyucusuyla buluşan Kötü Kedi Şerafettin, İstanbul, Cihangir eşrafının tanıdığı kadarıyla maço ruhuna sahip, dediğim dedik tavırlarda, kabadayı ve gaddar bir hayvan çizgiroman kahramanıdır. Ancak kahramanlık sınırları dışında kalan, hatta antikahramanlara yakışır kötücül bir karakter sergiler. Son sürat yaşantısı içinde ezip geçtiği şeylere, ki bunların içine yakınlarının duyguları da dahildir- hiç bakmaz. Onun yaratılışı böyledir aslında. Aslında Şerafettin'in ayak izlerine Üstün'ün Haziran 1994 tarihli H.B.R. Maymun mizah dergisinde başlangıçta sadece üç sayı çizdiği (1996'daki H.B.R. Maymun sayılarında yeniden ortaya çıkmıştır) Tonguç bantında rastlamak mümkündür. Sonradan Şero'nun babası rolünde göreceğimiz Tonguç ile bu bantlardan birinde, komşusunun elindeki kitabını beline ip bağladığı bir kediyi fırlatıp, sivri pençeleriyle yakalamasından sonra çekerken karşılaşırız.
Temmuz 2003'de yayınlanan Lombak dergisinin 27. sayısından bir Kötü Kedi Şerafettin karesi.
Kötü Kedi Şerafettin, Türk çizgiroman karakterleri içinde en çok küfür eden ve argo kullanan, en fırlama, en sıradışı ve en dehşet verici tiptir. Şerafettin, bir fabl niteliğinde öğeler de barındırır. Üstün, başlığa taşıdığı her karaktere insani özellikler yüklemiştir. İnsanlar haricinde başlıkta rol alan martılar, fareler, diğer kediler— hepsi insan gibi isimlere sahiptir, düşünür ve konuşur, hem birbirleriyle hem de insanlarla. Üstelik bir kedi olan Şerafettin'in babası da Tonguç Yumruk adlı 1968'lidir ve hapse girip çıkmış bir yazardır. O da oğlu gibi maço olmasının yanı sıra saldırgan ve özellikle de karşı cinse düşkündür. L-Manyak'ın ilk sayılarında yayınlanan dört veya altı sayfalık ilk maceraların senaryoları birbirine örgülenmiştir ve Şerafettin'in karakterini bütünüyle ortaya çıkanncaya değin devam etmiştir. Bir kedinin bir insanın çocuğu olması olanaksızlığı ise, çizerinin popüler başlığıyla birlikte Lombak dergisine geçişiyle şekillenmiştir. Tonguç'un kendini tatmin ederken saçtığı spermlerin üzerine yatan Şerafettin'in annesi olan dişi kedi Ekin hamile kalmıştır. Bu olayın sonucu doğan Şerafettin de başka bir kediyi hamile bırakmış ve onun da Tacettin isimli erkek bir yavrusu dünyaya gelmiştir. Dede olan Tonguç ise, üç kişiden oluşan ailesini bir daha yanından ayırmamıştır. Sokak serserileri, mafya da dahil peşine düşen sayısız kişiyle başı beladan kurtulmayan Şerafettin, ya dostlarının ya da bir yerlerden bulduğu silahların yardımıyla her seferinde kurtulmayı başarır. Cinsel dürtüleri sadece Mart ayında değil sürekli ayaktadır, o da bunu gizlemez, uygun yerine ve zamanına bakmadan karşısına çıkan tüm dişi kedilerle aşne fişne yaşar.
Başlık Bülent Üstün'ün hareketli çizgisi ve akıcı diyaloglanyla bolca küfüre bulanmış olmasına rağmen yayınlandığı dergilerin lokomotif çizgiromanı olmayı her seferinde başarmıştır. Sürekli Cihangir civarında maceralar yaşayan Şerafettin, bu semtin çocuğu olmakla övünmektedir. Her türden karanlık işin döndüğü sokaklar onun yuvası gibidir adeta. O da bunu istemektedir, zira o doğuştan 'kötü' bir kedidir. Başlık, Eylül 2006'dan itibaren haftalık mizah dergisi Fermuar'da yer almaya başlamıştır.