gitarisyen
Çeviri & Balonlama
_____________________________
YEMEĞE GELEN CESET
(The Corpse That Came To Dinner)
1953
(Kısa Çizgi Öykü)
_____________________________
Çeviri ve Balonlama:
_____________________________
ÇİZGİ ÖYKÜ / ÇALIŞMAYLA İLGİLİ
KISA / GENEL BİLGİLER:
YEMEĞE GELEN CESET
(The Corpse That Came To Dinner)
1953
(Kısa Çizgi Öykü)
_____________________________
Çeviri ve Balonlama:
_____________________________
ÇİZGİ ÖYKÜ / ÇALIŞMAYLA İLGİLİ
KISA / GENEL BİLGİLER:
Zaman zaman ya bağımsız olarak ya da bir derginin / çizgi romanın içinde yayımlanan ve birkaç sayfayı geçmeyen yabancı dilde hazırlanmış çizgi öykülerden, beni gerçekten etkileyen bazılarının Türkçe çeviri ve balonlamasını yaparak sizlerle de paylaştığım ve (kısa olmalarından yola çıkarak) "Kısacıklar" adını verdiğim çizgi öykü çeviri ve balonlamalarıma bir süredir ara verdiğimin farkındayım. Bu arayı daha da uzatmamak adına; geçenlerde okuduğum 8 sayfalık, kısa, ama beni ürperten bir çizgi öykünün çeviri ve balonlamasını yaparak "Kısacıklar" serisinin bu 4. bölümünde sizlerle paylaşmak istedim.
Öykünün adı "The Corpse That Came To Dinner" ya da benim Türkçeye çevirimle "Yemeğe Gelen Ceset"!.. (Aslında tam çevirinin "Akşam Yemeğine Gelen Ceset" olması gerekirken "Yemeğe Gelen Ceset" başlığını tercih etmiş olmamın sebebinin; çizgi öyküde de göreceğiniz üzere cesedimizin (!) sadece akşam yemeği için değil bütün öğünler için gelmiş olması, içerik / konu ve başlık bütünlüğü açısından "Yemeğe Gelen Ceset" ifadesinin bana daha uygunmuş gibi gelmesi, ayrıca yine "Yemeğe Gelen Ceset" başlığının çizgi öykünün ilk paneline daha rahat sığması
gibi hususlarda kendi kendime yaptığım iç hesaplaşmaların / tartışmaların / düşüncelerin sonucu olduğu konusunda ve bu süreç hakkında bir şeyler yazıp sizleri daha fazla yormak istemiyorum. O yüzden başlık ve başlık çevirisi hakkındaki sözlerime burada son veriyorum.)
Bu çizgi öykünün konusu ise kısaca şöyle: Yeni evli, genç bir çift olan Dan Parker ve eşi Joyce, balayından döndükten sonra gazeteleri okurken yakın arkadaşları Henry Clayton'un öldüğünü öğrenirler. Aslında Dan'in eşi Joyce'a âşık olan Henry, Joyce'a kavuşamadığı için intihar etmiştir. Duruma üzülen Joyce ve Dan, Henry Clayton'un mezarını ziyaret etmeye karar verirler. Ancak bunun çok da iyi bir fikir olmadığını Clayton'lara ait bir arazide bulunan özel mezarlığa gittikleri zaman anlarlar...
"Yemeğe Gelen Ceset / The Corpse That Came To Dinner", bir korku / gizem mecmuası olan "Out of the Shadows" dergisinin Temmuz 1953 tarihli 9'uncu sayısının 3'üncü ve 10'uncu sayfaları arasında yayımlanmış 8 sayfalık bir korku çizgi öyküsü... Öykünün yazarı Reed Crandall olup; çizimi ve renklendirmeyi de Mike Peppe yapmış. Reed Crandal çizgi öykülerde / romanlarda imza olarak "C" harfini, Mike Peppe de "P" harfini kullandığı için; öykünün birinci sayfasındaki ilk panelde (panelin sağ alt köşesinde) göreceğiniz "C" ve "P" harfleri bu sanatçıların imzalarını (ve dolayısıyla isimlerini) simgeliyor.
Çizgi öyküyü okurken sizin de göreceğiniz üzere; günümüz insanına tuhaf gelebilecek mantık hataları ve eksiklikler öyküyü zedeliyormuş gibi görünüyor. Örneğin (tabii belki de ben olaylara günümüz anlayışıyla baktığımdan) öyküdeki genç çiftimiz birkaç denemeyle ve kolayca kurtulabilecekleri bir durumu, naiflikleri veya kolay korkmaları, çabuk inanmaları, fazla sorgulamamaları gibi sebeplerle büyük bir trajediye dönüştürüyorlar. Elbette, küçücük bir çocuğun bile en korkunç filmlerden korkmadığı, hatta gülüp geçtiği günümüz anlayışından ve dünyasından 1950'li yılların korku iklimine bakıldığında; bu durumların bize bazen mantıksız, saçma ya da komik gelmesi normal. Ancak bu temalara o yılların naifliği, inanç değerleri, spiritüel yaklaşımı, bilinmezliğin verdiği ürpertinin henüz bol miktarda örneklerle ve teknolojiyle giderilememiş olması gibi açılardan bakıldığında ise, 1950'li yıllarda geçen bir öykünün içindeki -bize, belki de sadece bana- mantıksızmış gibi gelen bazı olaylar / durumlar / kavramlar / davranışlar daha bir anlaşılabilir oluyor. Elbette bunlar benim kişisel görüşlerim ve her ne olursa olsun en güzeli -tabii ilgi alanına girenler için- çizgi öyküyü okuyup keyif almak sanırım...
Neyse, sanırım 8 sayfalık bir çizgi öykü için sözü yine fazla uzattım. İsterseniz artık çizgi öyküye geçelim...
Ancak bu arada unutmadan ve son olarak; bu kısa çizgi öykünün çeviri ve balonlama çalışmasında genel olarak "CCTimSaleLower" ve başlıkta da "CCDivineRight" yazı fontunu kullandığımı ve çalışma sürecinden oldukça keyif aldığımı eklemek istiyorum.
Umarım siz de keyifle okursunuz...
Öykünün adı "The Corpse That Came To Dinner" ya da benim Türkçeye çevirimle "Yemeğe Gelen Ceset"!.. (Aslında tam çevirinin "Akşam Yemeğine Gelen Ceset" olması gerekirken "Yemeğe Gelen Ceset" başlığını tercih etmiş olmamın sebebinin; çizgi öyküde de göreceğiniz üzere cesedimizin (!) sadece akşam yemeği için değil bütün öğünler için gelmiş olması, içerik / konu ve başlık bütünlüğü açısından "Yemeğe Gelen Ceset" ifadesinin bana daha uygunmuş gibi gelmesi, ayrıca yine "Yemeğe Gelen Ceset" başlığının çizgi öykünün ilk paneline daha rahat sığması
gibi hususlarda kendi kendime yaptığım iç hesaplaşmaların / tartışmaların / düşüncelerin sonucu olduğu konusunda ve bu süreç hakkında bir şeyler yazıp sizleri daha fazla yormak istemiyorum. O yüzden başlık ve başlık çevirisi hakkındaki sözlerime burada son veriyorum.) Bu çizgi öykünün konusu ise kısaca şöyle: Yeni evli, genç bir çift olan Dan Parker ve eşi Joyce, balayından döndükten sonra gazeteleri okurken yakın arkadaşları Henry Clayton'un öldüğünü öğrenirler. Aslında Dan'in eşi Joyce'a âşık olan Henry, Joyce'a kavuşamadığı için intihar etmiştir. Duruma üzülen Joyce ve Dan, Henry Clayton'un mezarını ziyaret etmeye karar verirler. Ancak bunun çok da iyi bir fikir olmadığını Clayton'lara ait bir arazide bulunan özel mezarlığa gittikleri zaman anlarlar...
"Yemeğe Gelen Ceset / The Corpse That Came To Dinner", bir korku / gizem mecmuası olan "Out of the Shadows" dergisinin Temmuz 1953 tarihli 9'uncu sayısının 3'üncü ve 10'uncu sayfaları arasında yayımlanmış 8 sayfalık bir korku çizgi öyküsü... Öykünün yazarı Reed Crandall olup; çizimi ve renklendirmeyi de Mike Peppe yapmış. Reed Crandal çizgi öykülerde / romanlarda imza olarak "C" harfini, Mike Peppe de "P" harfini kullandığı için; öykünün birinci sayfasındaki ilk panelde (panelin sağ alt köşesinde) göreceğiniz "C" ve "P" harfleri bu sanatçıların imzalarını (ve dolayısıyla isimlerini) simgeliyor.
Çizgi öyküyü okurken sizin de göreceğiniz üzere; günümüz insanına tuhaf gelebilecek mantık hataları ve eksiklikler öyküyü zedeliyormuş gibi görünüyor. Örneğin (tabii belki de ben olaylara günümüz anlayışıyla baktığımdan) öyküdeki genç çiftimiz birkaç denemeyle ve kolayca kurtulabilecekleri bir durumu, naiflikleri veya kolay korkmaları, çabuk inanmaları, fazla sorgulamamaları gibi sebeplerle büyük bir trajediye dönüştürüyorlar. Elbette, küçücük bir çocuğun bile en korkunç filmlerden korkmadığı, hatta gülüp geçtiği günümüz anlayışından ve dünyasından 1950'li yılların korku iklimine bakıldığında; bu durumların bize bazen mantıksız, saçma ya da komik gelmesi normal. Ancak bu temalara o yılların naifliği, inanç değerleri, spiritüel yaklaşımı, bilinmezliğin verdiği ürpertinin henüz bol miktarda örneklerle ve teknolojiyle giderilememiş olması gibi açılardan bakıldığında ise, 1950'li yıllarda geçen bir öykünün içindeki -bize, belki de sadece bana- mantıksızmış gibi gelen bazı olaylar / durumlar / kavramlar / davranışlar daha bir anlaşılabilir oluyor. Elbette bunlar benim kişisel görüşlerim ve her ne olursa olsun en güzeli -tabii ilgi alanına girenler için- çizgi öyküyü okuyup keyif almak sanırım...
Neyse, sanırım 8 sayfalık bir çizgi öykü için sözü yine fazla uzattım.
İsterseniz artık çizgi öyküye geçelim...Ancak bu arada unutmadan ve son olarak; bu kısa çizgi öykünün çeviri ve balonlama çalışmasında genel olarak "CCTimSaleLower" ve başlıkta da "CCDivineRight" yazı fontunu kullandığımı ve çalışma sürecinden oldukça keyif aldığımı eklemek istiyorum.
Umarım siz de keyifle okursunuz...
ÇİZGİ ÖYKÜYÜ DOSYA İNDİRMEDEN
OKUMAK İSTEYENLER İÇİN:
_____________________________
ÇİZGİ ÖYKÜYÜ "CBR" FORMATINDA
OKUMAK İSTEYENLER İÇİN
İNDİRME LİNKLERİ:
---------------------------------------------------
---------------------------------------------------
---------------------------------------------------
ÇİZGİ ÖYKÜNÜN YER ALDIĞI
ORİJİNAL "OUT OF THE SHADOWS" DERGİSİNİN
TEMMUZ 1953 TARİHLİ 9'UNCU SAYISINI
"CBR" FORMATINDA OKUMAK / İNCELEMEK İSTEYENLER İÇİN
İNDİRME LİNKİ:
---------------------------------------------------
---------------------------------------------------
Keyifli okumalar…
_______________________________
OKUMAK İSTEYENLER İÇİN:
_____________________________
ÇİZGİ ÖYKÜYÜ "CBR" FORMATINDA
OKUMAK İSTEYENLER İÇİN
İNDİRME LİNKLERİ:
---------------------------------------------------
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
---------------------------------------------------
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
---------------------------------------------------
ÇİZGİ ÖYKÜNÜN YER ALDIĞI
ORİJİNAL "OUT OF THE SHADOWS" DERGİSİNİN
TEMMUZ 1953 TARİHLİ 9'UNCU SAYISINI
"CBR" FORMATINDA OKUMAK / İNCELEMEK İSTEYENLER İÇİN
İNDİRME LİNKİ:
---------------------------------------------------
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
---------------------------------------------------
Keyifli okumalar…
_______________________________
Sunumumun bu kısmına kadar gelip yukarıda paylaştığım çizgi öyküyü de sonuna kadar okuduysanız artık içeriğini ve özellikle sonunu biliyorsunuz demektir. Sonunu da bildiğinize göre "spoiler / sürprizbozan" olmayacağını düşünerek sizlerle naçizane paylaşmak istediğim bir şey daha var: Bu çizgi öykünün konusunu oluşturan mezar teması ve özellikle son kısmı bana yıllar önce kendi çapımda yazmış olduğum "Elveda Kendim (Yaşamın Kıyısından)" başlıklı bir öykümü anımsattı. "Elveda Kendim (Yaşamın Kıyısından)" benim bundan 30 yıl önce, 1993 yılında yazdığım deneysel bir kısa öykü... Bu öyküyü daha sonra yine kendim seslendirerek ve fonda Jesse Gallagher'ın "Spirit of Fire" adlı müziğini kullanarak, 4 Temmuz 2021 tarihinde kendi kişisel hesabımdan YouTube kanalıma yüklemiştim. Çeviri ve balonlamasını yaptığım "Yemeğe Gelen Ceset" isimli çizgi öykü bana bu hikâyeyi hatırlattığı ve konuyla da -az da olsa- bağlantılı olduğunu düşündüğüm için "Elveda Kendim (Yaşamın Kıyısından)" isimli deneysel (sesli) kısa öykümü burada sizlerle de paylaşmak istedim. Umarım dinlerken sıkılmazsınız...
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Son düzenleme:
