Diesel Model Engines (1948)

[scanfan]

Diesel Model Engines (1948)
C.E.Bowden
Yazan: Yarbay C.E. Bowden
Dili: İngilizce
Yayıncı: Percival Marshall & Co., Londra
Yayın Yılı: 1948 (İlk baskı 1947)
Sert kapaklı, dikişli ciltli, küçük boy
100 MB, 300 dpi, 175 sayfa, s-pdf-A

Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için Giriş yap veya üye ol.

(MediaFire)

Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için Giriş yap veya üye ol.

(Mega)

Model uçak motorları ile ilgili 1948 yılından kalma bu kitabı, modelci olduğunu yeni öğrendiğim sevgili "fındıkfındık" nezdinde modelciliğe meraklı tüm ÇD müdavimleri için paylaşıyorum.

Bu hobi kitabının yazarı sanırım orduda makine mühendisiymiş. Kitabın yayın yılı da "2. Dünya Savaşı"nın hemen bitimine denk geliyor (ilk baskı 1947). Yakılıp yıkılmış, tüm kaynaklarını savaşta sonuna kadar harcamış bir ülkede, gıda maddelerinin bile karneyle alınabildiği ortamda, böylesine nispeten pahalı bir hobiye zaman ve kaynak ayırabilen insanlar varmış demek.

Uzun zamandır modelcilikle uğraşamıyorum, ilgili yayınları da bir süredir takip etmiyorum. Ama kanaatimce dizel model uçak motorlarında 70 yıldır devrimci bir değişiklik olmamış gibi sanki. Bunu "fındıkfındık" dostumuz daha iyi değerlendirecektir. Herhalde elektrik motorları ve pil teknolojisindeki gelişmeler sonucunda gelinen noktada özellikle de küçük uçak modellerinde gazlı motorlar daha az kullanılıyorlar sanıyorum.


Daha önce sunmuş olduğum bir modelcilik kitabı (Türkçe)
Modelcilik Sanatı (ÇD'nda)
​

 

[denizkara]

Süper dostum, hele benim gibi bir dinazor speedçi için tam nostalji, şimdilerde çok değişse de biz bunlarla büyüdük, alemde; her telden çalmama rağmen; asıl speed branşım, son sistemde de yine pili, gazlı vb... var tabii, ama speed sadece patlarlı motorlarla yapılıyor daima, bizim işte; pil mil, gaz maz olmuyor üstadım, çünkü tek işimiz hız, yani motor, hiçbir zaman aldığımız gibi aynen kullanmayız motoru, modifiye ederiz ki her profesyonel yarışmacının kesin bir tekniği ve tarzı vardır ve de kimse kimseye asla söylemez, yabancıların yanlarına bile yaklaşamazsın pistte; hiç hoşlanmazlar, 1 metre ile 3 metre arasında uçacaksın, yani bizde akrobasi yok, onu keyif için yaparız sadece, bir de motora para mara vermeyiz, bir kez milli formayı giydikten sonra Türk Kuşu tüm masrafları karşılar, 1 - 3 metre dışına çıkarsan diskalifiye olursun ve en süratli uçan kazanır, tabii biz motoru modifiye edince ne olur; her yarışmada değil, her uçuşta bir motor yersin, şöyle düşünülebilir; yarış otomobilleri yarış sonrası ne olur; çöp, o kadar zorlanırlar ki bir daha iş çıkmaz onlardan hiç, biz de profesyonel şampiyonalardan sonra motorlarımızı copilotlarımıza verirdik; hem de o anda, artık motor değil sadece model ayarlamalarında kullanılmak üzere işe yaraması için, speed uçuşlarında en önemli konu 1 - 3 metre dedim ya, onun da üç kağıdını bulmuştum, tel örgülere ceketimi falan asardım, hani terledim de çıkarıp astım gibilerinden, referans almak için yani uçarken, Balkanlarda bu numarayı çok yerlerdi ama Kuzey Avrupalı hakemlerin hiç yediğini görmedim, bu spora 18 yaş altı katılamaz, çünkü çalıştırırken parmağını kopartabilirsin, kesin acımaz bu motorlar adama; hiç şakası yoktur, iki motor vardır; metil alkolle çalışan bujili ve etil alkolle çalışan sadece sıkıştırmalı yani bujisiz bu kitaptaki dizeller, en babaları bunlardır, çok uzun hikâyeler bunlar dostum, anlatsam sabaha kadar sürer, eski püskü otobüsümüzle Ankara dan çıkıp nerelere gittik inanamazsın :d

Bendeki kitap bu değil, bu sadece motor ki tam benlik, üşenmez ve becerebilirsem benimkini de tarar ve yayınlarım, o modelciliği de anlatıyor, bu gerçekten çok çok değerli bir kitap üstadım, hele benim için tam bomba, ellerine sağlık

 

[scanfan]

Siz tam bir profesyonelmişsiniz sevgili "fındıkfındık" üstadım, bu işte sonuna kadar gitmişsiniz. Ben naçizane 20'nin üzerinde uçak, birkaç tane de araba ve tekne modeli inşa ettim. Tamamen amatörce çalışırdık, nereden ilham almışsak artık tam bir okul disipliniyle kolaydan zora doğru gitmişiz. Önce lastik motorlu planör modellerle başladık. Bunlar THK'nın ücretsiz dağıttığı kitlerdi, kutudan ıhlamur ağacından çıtalar, zamk (dop deniyordu galiba), plânlar vb çıkardı. Sonra "balsa" modeller geldi. Bunlar Cessna, Piper Pawnee, Spitfire vb gibi gerçek uçakların modelleriydi. Sonra motorlular geldi (Motorlarımdan birinin markası "Enya" idi, diğerlerini hatırlamıyorum). Serbest uçuşlu modeller, tel kontrollüler derken yolun sonuna geldik (Radyo kontrollüler hem yasak (yanılmıyorsam) hem pahalıydı). Bölük pörçük anılarımdan biri: yazları İstanbul'a gittiğimizde Tünel'in İstiklale çıkan kapısının yakınlarında dar bir sokakta model malzemeleri satan bir dükkan vardı (1970'lerin başı), her şey çok pahalı geliyordu o zaman. Şekerci dükkânına girmiş bir çocuk gibi olurdum o dükkâna girince. Bir de arkadaşların ricasıyla onların satın aldıkları sayısız modeli inşa etmek zorunda kaldığımı hatırlıyorum. Son olarak da her uçuşta birkaç yeri kırılır, yırtılırdı meretlerin, tamirleri çok bıktırıcıydı. Plastik modeller hiç sıcak bakmadım ama onlardan da yapmadan duramadım.
​

 

[denizkara]

Enya demen bu işi bildiğine dair benim için yeter dostum, bu arada Tünel; Jet Model di ve Ali Osman abi hala sağ; başımızdan eksik olmasın, üstadım, toplantılara bir gelsen; kesin ortak tanıdık da çıkar