DIABOLIK
Diabolik, Milanolu iki kız kardeş olan Angela ve Luciana Guissani tarafından 1962 kışında yaratılmıştır. Diabolik bir süper suçlu, atletik bir anti-kahramandır ve her kahraman gibi o da çok cesur ve zekidir. Sadece yüz özelliklerini (kendi icadı olan plastik maskelerle) değiştirme yeteneğine değil, aynı zamanda fiziksel görünüşünü hızla değiştirebildiği aletlere de sahiptir. Yani bir kılık değiştirme ustasıdır. Masalsı roman kahramanları hilekar Arsene Lupin ya da ünlenmemiş olan Phantom'un modern zaman versiyonu gibidir. Tıpkı onlar gibi geleneksel kahramanların yaptıklarına benzer hareket eder, ve kendi ahlak dışı amaçlan için kanunun tarafında değil, kanuna karşı savaşmakta mahsur görmez. Hırsızlık ve cinayet onun yaşam tarzıdır— ancak bu işi yaparken bir satranç oyuncusunun zekası ve becerikliliğiyle hareket eder.
İtalyan çizgiroman okuyucuları bu atmosferdeki Diabolik'i beğenmiştir, ama 'suç ve şiddet içeren yönü' ciddi bir muhalefet görerek hemen suçlanmıştır. Bu yüzden esere 'fumetto nero/ kara çizgiroman' sıfatı verilmiştir. Ancak aslında Diabolik kötülüğü her yönüyle temsil etmiyordu— bu nedenle de kimse onu bütünüyle ahlak dışı olarak görmemiştir. Nietzsche'nin anlayışına göre o, bir süper kişiliktir ve ona göre ortalama kişilerin ahlak anlayışı yersizdir. Çalmak ve öldürmek vicdanını hiç rahatsız etmese de, bir vicdanı vardı ve bunu maceralarında pekçok kez kanıtlamıştır. Mesela kendi ahlak anlayışı, onu Eva Kant -serinin temel karakterlerinden biri olan, güzel ve ayrılamaz eşi- ile yaşadığı tek eşli ilişkiyi bitirmesini engellemektedir. Diabolik'in kanunları ona sadık olanlara yardım etmesini de öngörmektedir. Diğer yandan Diabolik kendisine ihanet edenleri ya da kendisini aldatanları da acımasızca yok etmiş, yoluna çıkanları da öldürmüştür. Bunları kan görme arzusu için değil, içgüdüsel reflekslerle gerçekleştirmiştir. Zira bu tür insanları görmeye dayanamamaktadır. Davranış şekillerine kızdığı bu türden insanları kendisini sinir eden bir böceği öldürür gibi yok etmekte mahzur görmemiştir.
Orijinal bir Diabolik ve Günaydın Gazetesinin ilavesi Kara Şeytan-Diabolik dergisi kapakları.
Diabolik sadece kendinden korkmayanlara ya da kendisiyle aynı düşünceyle karşısına çıkanlara saygı duymuştur. Diabolik'in en büyük düşmanı kötülüğe karşı iyiliği seçen ve bir polis müfettişi olan Ginko'dur. Zaten Diabolik'deki öyküler de kendi istekleri ve yaratılışları gereği farklı ve karşıt tarafları seçen iki eşit saf vicdanın karşılaşması üzerine kurulmuştur.
Bu başlıkta yayınlanan maceralar pek çok yazar tarafından kaleme alınmasına rağmen, çizim aşamasını sürekli denetleyen Guissani kardeşler tarafından şekillendirilmişlerdir. Diabolik başlığına Flavio Bozzoli, Alarico Gattia, Sergio Zaniboni, Franco Paludetti adlı yazarlar; Glauco Cretti ve Enzio Facciolo gibi yazar-çizerler; ayrıca Paolo Ongaro, Lino Jeva ve Saverio Micheloni gibi çizerlerden sanatsal katkılar sağlanmıştır. Diabolik, İtalya çizgiroman tarihi içinde çok önem verilen olaylardan birine neden olmuştur:
İçeriğinden dolayı başlık sansür edilmiş ve bir çizgiroman ilk kez 'Fumetto Nero' ya da 'Ter Adulti/Sadece Yetişkinler için' ibaresi taşıması şartıyla yayınına devam edebilmiştir.
Enternasyonel Yayınlarından Fantoma adıyla çıkan bir Diabolik sayısı.
Ülkemizde ilk kez 1980'lerin ortalarında A.Bülent Hazer'in Enternasyonel Yayınları bünyesinde Fantoma adlı çok kısa ömürlü haftalık bir dergisinde bu isimle gözükmüştür. Aynca 1990'ların ortasında Günaydın Gazetesi tarafından ve Kara Şeytan-Diabolik başlığı altında ilave olarak verilen bir düzine macerası yayınlanan Diabolik'in Türkçe maceralarını böylece sona ermiştir.
Diabolik, Milanolu iki kız kardeş olan Angela ve Luciana Guissani tarafından 1962 kışında yaratılmıştır. Diabolik bir süper suçlu, atletik bir anti-kahramandır ve her kahraman gibi o da çok cesur ve zekidir. Sadece yüz özelliklerini (kendi icadı olan plastik maskelerle) değiştirme yeteneğine değil, aynı zamanda fiziksel görünüşünü hızla değiştirebildiği aletlere de sahiptir. Yani bir kılık değiştirme ustasıdır. Masalsı roman kahramanları hilekar Arsene Lupin ya da ünlenmemiş olan Phantom'un modern zaman versiyonu gibidir. Tıpkı onlar gibi geleneksel kahramanların yaptıklarına benzer hareket eder, ve kendi ahlak dışı amaçlan için kanunun tarafında değil, kanuna karşı savaşmakta mahsur görmez. Hırsızlık ve cinayet onun yaşam tarzıdır— ancak bu işi yaparken bir satranç oyuncusunun zekası ve becerikliliğiyle hareket eder.
İtalyan çizgiroman okuyucuları bu atmosferdeki Diabolik'i beğenmiştir, ama 'suç ve şiddet içeren yönü' ciddi bir muhalefet görerek hemen suçlanmıştır. Bu yüzden esere 'fumetto nero/ kara çizgiroman' sıfatı verilmiştir. Ancak aslında Diabolik kötülüğü her yönüyle temsil etmiyordu— bu nedenle de kimse onu bütünüyle ahlak dışı olarak görmemiştir. Nietzsche'nin anlayışına göre o, bir süper kişiliktir ve ona göre ortalama kişilerin ahlak anlayışı yersizdir. Çalmak ve öldürmek vicdanını hiç rahatsız etmese de, bir vicdanı vardı ve bunu maceralarında pekçok kez kanıtlamıştır. Mesela kendi ahlak anlayışı, onu Eva Kant -serinin temel karakterlerinden biri olan, güzel ve ayrılamaz eşi- ile yaşadığı tek eşli ilişkiyi bitirmesini engellemektedir. Diabolik'in kanunları ona sadık olanlara yardım etmesini de öngörmektedir. Diğer yandan Diabolik kendisine ihanet edenleri ya da kendisini aldatanları da acımasızca yok etmiş, yoluna çıkanları da öldürmüştür. Bunları kan görme arzusu için değil, içgüdüsel reflekslerle gerçekleştirmiştir. Zira bu tür insanları görmeye dayanamamaktadır. Davranış şekillerine kızdığı bu türden insanları kendisini sinir eden bir böceği öldürür gibi yok etmekte mahzur görmemiştir.
Orijinal bir Diabolik ve Günaydın Gazetesinin ilavesi Kara Şeytan-Diabolik dergisi kapakları.
Diabolik sadece kendinden korkmayanlara ya da kendisiyle aynı düşünceyle karşısına çıkanlara saygı duymuştur. Diabolik'in en büyük düşmanı kötülüğe karşı iyiliği seçen ve bir polis müfettişi olan Ginko'dur. Zaten Diabolik'deki öyküler de kendi istekleri ve yaratılışları gereği farklı ve karşıt tarafları seçen iki eşit saf vicdanın karşılaşması üzerine kurulmuştur.
Bu başlıkta yayınlanan maceralar pek çok yazar tarafından kaleme alınmasına rağmen, çizim aşamasını sürekli denetleyen Guissani kardeşler tarafından şekillendirilmişlerdir. Diabolik başlığına Flavio Bozzoli, Alarico Gattia, Sergio Zaniboni, Franco Paludetti adlı yazarlar; Glauco Cretti ve Enzio Facciolo gibi yazar-çizerler; ayrıca Paolo Ongaro, Lino Jeva ve Saverio Micheloni gibi çizerlerden sanatsal katkılar sağlanmıştır. Diabolik, İtalya çizgiroman tarihi içinde çok önem verilen olaylardan birine neden olmuştur:
İçeriğinden dolayı başlık sansür edilmiş ve bir çizgiroman ilk kez 'Fumetto Nero' ya da 'Ter Adulti/Sadece Yetişkinler için' ibaresi taşıması şartıyla yayınına devam edebilmiştir.
Enternasyonel Yayınlarından Fantoma adıyla çıkan bir Diabolik sayısı.
Ülkemizde ilk kez 1980'lerin ortalarında A.Bülent Hazer'in Enternasyonel Yayınları bünyesinde Fantoma adlı çok kısa ömürlü haftalık bir dergisinde bu isimle gözükmüştür. Aynca 1990'ların ortasında Günaydın Gazetesi tarafından ve Kara Şeytan-Diabolik başlığı altında ilave olarak verilen bir düzine macerası yayınlanan Diabolik'in Türkçe maceralarını böylece sona ermiştir.