BÉCASSINE
1905 yılında Fransız editör ve yayıncı Maurice Languereau'nun sahibi olduğu, haftalık La Semaine de Suzette çocuk dergisinde ilk kez görünen köylü bir kız çocuğunun maceraları ve yaşamı okurlardan oldukça beğeni almıştır. Bu yeni çizgi karakterin ressamı Emile Joseph-Porphyre Pinchon'dur. Anında başarı kazanan karakterin hemen bir devamı hazırlanmış ve kısa zamanda da Bécassine adında koca bir seri oluşturmuştur.
Bécassine adı 'dağılmış beyinli' anlamına gelen Fransızca Becasse kelimesinden üretilmiştir. Bécassine yani Annaik Labornez, Bretonyalı bir vatandaş ve Marquise de Grand-Air'in görkemli malikanesinde bir hizmetlidir. Clocher-les Becases kasabasında sadık, iyi niyetli biri olarak tanınır ve nazik kalbiyle kolayca istismar edilen bir saflığa bağlı olarak çok iri çamlar deviren bir karakterdir. Ancak ilerleyen maceralarda her nasılsa biraz daha zekileşmiştir. Ve hatta bir macerasında Birinci Dünya Savaşı sırasında Müttefikler'in zaferine bir katkısı bile olmuştur. 1913 tarihinden sonra Bécassine'in tam 28 macerası daha yayınlanmıştır. 1953'de Pinchon'un ölümünden sonra seri Jean Trubert'in eline geçmiş, senaryolar ise değişik yazarlar tarafından hazırlanmıştır Trubert, bu küçük Breton kızının karakterini canlandırmaya çalışmış ancak pek başarılı olamamıştır.
Albümleşen Bécassine maceralarından birinin kapağı.
Tüm yayın başarılarına ve popülaritesine karşın Bécassine tam anlamıyla asla klasik bir çizgiroman tekniği kullanmamıştır. Yazılı metinler çok iyi hazırlanmakla birlikte sayfalardaki toplam çalışma alanının çok büyük bir bölümünü kaplamıştır, üstelik kare çizimleri de zaman zaman kendi aralarında pek ilintili değildir. Ancak ve sadece rahat okunabilen senaryo için -neredeyse -illüstrasyon görevi yapar konumdadırlar.
Aslında Bécassine teknik ve yapısal olarak daha çok bir resimli öykü konumundadır. Ve modern bir çizgiromandan çok XIX. yüzyıl Bilderbogen ve histoires illustrées resim geleneğine daha uygun formatta kalmıştır. 1908 yılında yayını başlayan benzeri Led Pieds-Nickele'in tersine Bécassine, sanatsal açıdan asla çok önemli bir çizgiroman haline gelememiştir. Bütün bu dezavantajlarına rağmen Bécassine, Birinci Dünya Savaşı'ndan önce ve hemen sonra çok büyük bir popüler başarı yakalamayı da başarmıştır. 1913 yılından sonra 30'dan fâzla kalın karton kapaklı albümü bölümler halinde tekrar baskılar yapmıştır.
Fransız radyosunda uzun süren bir programa senaryoları adapte edilmiş, şarkılarda, kayıtlarda adı geçmiştir. Ve 1939 yılında Pierre Caron isimli yönetmen, karakteri sinemaya aktarmıştır. Bécassine rolünde Paulette Dubost varken; Alice Tissot, Madame de Grand-Air'i, Max Dearly ise M. Proéminence tiplemesini filmdeki diğer roller olarak canlandırmışlardır.
1905 yılında Fransız editör ve yayıncı Maurice Languereau'nun sahibi olduğu, haftalık La Semaine de Suzette çocuk dergisinde ilk kez görünen köylü bir kız çocuğunun maceraları ve yaşamı okurlardan oldukça beğeni almıştır. Bu yeni çizgi karakterin ressamı Emile Joseph-Porphyre Pinchon'dur. Anında başarı kazanan karakterin hemen bir devamı hazırlanmış ve kısa zamanda da Bécassine adında koca bir seri oluşturmuştur.
Bécassine adı 'dağılmış beyinli' anlamına gelen Fransızca Becasse kelimesinden üretilmiştir. Bécassine yani Annaik Labornez, Bretonyalı bir vatandaş ve Marquise de Grand-Air'in görkemli malikanesinde bir hizmetlidir. Clocher-les Becases kasabasında sadık, iyi niyetli biri olarak tanınır ve nazik kalbiyle kolayca istismar edilen bir saflığa bağlı olarak çok iri çamlar deviren bir karakterdir. Ancak ilerleyen maceralarda her nasılsa biraz daha zekileşmiştir. Ve hatta bir macerasında Birinci Dünya Savaşı sırasında Müttefikler'in zaferine bir katkısı bile olmuştur. 1913 tarihinden sonra Bécassine'in tam 28 macerası daha yayınlanmıştır. 1953'de Pinchon'un ölümünden sonra seri Jean Trubert'in eline geçmiş, senaryolar ise değişik yazarlar tarafından hazırlanmıştır Trubert, bu küçük Breton kızının karakterini canlandırmaya çalışmış ancak pek başarılı olamamıştır.
Albümleşen Bécassine maceralarından birinin kapağı.
Tüm yayın başarılarına ve popülaritesine karşın Bécassine tam anlamıyla asla klasik bir çizgiroman tekniği kullanmamıştır. Yazılı metinler çok iyi hazırlanmakla birlikte sayfalardaki toplam çalışma alanının çok büyük bir bölümünü kaplamıştır, üstelik kare çizimleri de zaman zaman kendi aralarında pek ilintili değildir. Ancak ve sadece rahat okunabilen senaryo için -neredeyse -illüstrasyon görevi yapar konumdadırlar.
Aslında Bécassine teknik ve yapısal olarak daha çok bir resimli öykü konumundadır. Ve modern bir çizgiromandan çok XIX. yüzyıl Bilderbogen ve histoires illustrées resim geleneğine daha uygun formatta kalmıştır. 1908 yılında yayını başlayan benzeri Led Pieds-Nickele'in tersine Bécassine, sanatsal açıdan asla çok önemli bir çizgiroman haline gelememiştir. Bütün bu dezavantajlarına rağmen Bécassine, Birinci Dünya Savaşı'ndan önce ve hemen sonra çok büyük bir popüler başarı yakalamayı da başarmıştır. 1913 yılından sonra 30'dan fâzla kalın karton kapaklı albümü bölümler halinde tekrar baskılar yapmıştır.
Fransız radyosunda uzun süren bir programa senaryoları adapte edilmiş, şarkılarda, kayıtlarda adı geçmiştir. Ve 1939 yılında Pierre Caron isimli yönetmen, karakteri sinemaya aktarmıştır. Bécassine rolünde Paulette Dubost varken; Alice Tissot, Madame de Grand-Air'i, Max Dearly ise M. Proéminence tiplemesini filmdeki diğer roller olarak canlandırmışlardır.