Anneler Günü Kutlu Olsun

[profesör]

Bizleri dünyaya getiren, hastalandığımızda sabahları eden, en riyasız seven, cennet ayaklarının altında olan annelerin günü kutlu olsun

 

[vefalı]

Yaşımız kemane olduğundan annemizde babamızda kalmadı.Hatırlattığın için TEŞEKKÜRLER sevgili dostum.Mezar ziyaretlerini gerçekleştirip dualar edelim,dostlarımızın Anneler gününü kutluyorum.

 

[savok]

Kolej'den bir öğretmenimin çok beğendiğim facebook'taki yazısını sizin için taşıdım. Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun..

BENİM ANNEM (Anneler Günü nedeniyle)
( A.Saim Erdemli)


En kutsal kavramları,en vazgeçilmez değerleri "ana" sözcüğüyle birlikte belirtiriz: Anayasa, ana vatan, ana yurt, ana dil... Onun dil kadar,vatan kadar kutsallığını vurgulamak amacıyla, varlığımızı borçlu olduğumuz kadına da "ana" ya da "anne" deriz.
Annem, gerçek bir anneydi:
Biz çocuklarıydı tüm dünyası. Etin en güzel parçalarını, zeytinin en irilerini... bizlere ayırır;
tencere kazıntısı da kendine kalırdı. Yediklerimiz sanki onun midesini iner; yediklerimizle doyardı.
Hasta yattığını anımsamıyorum. "Canımız çekti" demeyelim bir yemeği.Yatacak derecede hasta ya da çok yorgun da olsa, doğrulur, sol elini çoğu kez ağrıyan
böğrüne bastırarak, iki büklüm, onu ona katar, o yemeği pişirirdi yine de. Üzülmememiz için, rahatsızlıklarını, ağrılarını gizleme becerisinde benzersizdi annem.
Annemin elleri hep vericiydi. Ne ayrı bir parası, ne de kendisine ait bir harcaması vardı.
Ucuz sigarasını saya saya, birini yarısına dek içip söndürür; sonra onu ikinci, üçüncü kez
içerek bitirirdi. Biliyorduk, acı çekerdi sigara masrafından, sıkılırdı.
Bereketli kadındı annem; bizi sucuksuz- pastırmasız, pestilsiz-kümesiz ,turşusuz-pekmez-
siz... bırakmadı hiç... Derin uykumuzdayken bizler, o, sucuk doldurur, pastırma çemeni hazırlardı habire.
Çıkınında biriktirdiği kumaş parçalarını kare kare keser,yan yana ekleyip onları, ne güzel yatak örtüleri dikerdi. O örtülere sarınıp en derin uykularımıza dalardık.
Kendi ördüğü kalın yeleği yaz-kış sırtındaydı. Oturduğumuz yerde uyuyakalmışsak, sırtından çıkarır,onu özenle üzerimize örterdi.
Dünyası eviydi annemin. Geleni gideni eksik olmazdı. Ancak, ölüm, bayram, düğün gibi
zorunlu günlerde çıkardı evden. Bizlerin yemesi-içmesi, örgüsü-dikişi- çamaşırı,
derdi-hastalığı onun tüm gecesini- gündüzünü alıyordu zaten . O yıllarda ne deterjan...ne tüp gaz... ne çamaşır makinesi... ne elektrik sürgesi... ne de kalorifer vardı. İşlerin tümü beden gücü gerektiriyordu.
Benzimiz sarı mıydı!.. Hasta mıydık acaba!... kuşkusu annemi yer bitirirdi tanrının her
günü. Birimiz güldü mü, annemin yüzüne bahar tazeliği gelir, "Yavrularım,sizler çok
yaşayın!..." diyerek ,bizleri tek tek öperdi.
Sevgi doluydu yüreği .Birine keskince kızdığını, biri hakkında kötü konuştuğunu anım-
samıyorum. Uçucu bir öfkesi vardı annemin.
Uyumluydu annem; babamla, bizlerle hiç çatışmazdı. Kızgınlığını içine atıp, geri çekilmeyi
"huy" edinmişti. Dediğim dedikçilikten, dayatmacılıktan çok uzaktı.
Her yeniliğe açık kadındı annem.Tutucu, çağ dışı düşüncelerin karşısındaydı hep. Gazetesini okur, radyosunu dinlerdi. Güzeli taktir eder, nükteyi anlardı. Derine
dalmazdı ama, herkesle konuşabilecek bir şeyleri olurdu. Sezgileri bizi hiç yanıltmadı.
Dinsel bir endişesi, saplantısı yoktu annemin. İnancını beyninde ve yüreğinde yaşardı. Hiç kimseyi inanç terazisinde tartmadan, tüm insanlığı kapsayan evrensel bir sevgiyle bakardı dünyaya.
Özlüyorum seni anne...Her geçen yıl, kat kat yığılıyor özlemim. Bir kaya bloku örneği ağır; uzun bir oruç günü sonrası, iftar yemeği bekleyişi örneği sabırsız... Uzanamıyor ki elim gittiğin o diyara. Yaradan, kırmaz seni dilersen; "tanrı bereketi" elini uzatıver bu oğluna. Kutsal kitabı öpercesine, bir kezcik olsun, saygıyla öpüp başıma koyayım elini anne!....

.......................

Çocuk doğurma fabrikası olmayı reddedip, ancak, özenle yetiştirebileceği kadar çocuk
yapmanın doğruluğuna inanmış..... kişilik haklarını koruma bilincine sahip... öz güveni gelişmiş... onurlu yaşamı, vazgeçilmez en önemli değer bilmiş... yurttaşlık görevini parayla, çıkar hesaplarıyla kirletmemiş... çağdaş, demokrat, yenilikçi... üretken,girişimci... şehit oğulcuğunun acısını yüreğine gömüp, tabutu başında "vatan sağ olsun" diyebilen tüm annelerin "ANNELER GÜNÜ" nü içtenlikle kutluyor;ölmüş annelere tanrıdan rahmetler diliyorum.

 

[sarkomer]

"Savok" kardeşimin yazdıklarının üstüne başka ifadeler eklemek pek de manalı olmayacak.
Bugün sabah kalınca yaptığım ilk iş,
annemi arayıp,
telefonda da olsa
ellerini, ayaklarını, yanaklarını öpmek oldu.
Tüm annelerin anneler gününü kutluyor,
hepsine mutlu ve evlatlı günler diliyorum.
Saygılarımla...

 

[caretta]

Sayın Vefalı gibi benim annem de manevi aleme göçeli çok oldu.Şimdi Allah ömür versin
kayınvalidemi annemin yerine koyuyorum.En küçük evladı olmam ve en geç evlenen olmam dolayısıyla annem babamla en çok ben oturdum.Küçük kızım Şifa da onun adını
taşıyor.
Her anne gibi sevgi,özveri,fedakarlık,şefkat onda da vardı.Evlendikten sonra da uzun
yıllar kitaplarım,çizgi romanlarım ona emanet oldu.Bugün ne telefon ederek ne de şahsen giderek halini hatırını sormak mümkün değil.Vefat etmiş bir anne de mezardının
başında okunacak bir fatiha bekler ancak.Nur içinde yatsın...

 

[R.Türkmen]

Bütün annelerin bu özel gününü kutluyor, kardan beyaz, gülden nazik mübarek ellerinden saygıyla öpüyorum... Vefat etmiş analarımızı da rahmetle ve hasretle anıyor, dualar gönderiyorum.

Haklarını hiç bir zaman ödeyemeyeceğiz yiğit analarımızın...
...........................

"Yılmaz Özdil'den,
AnneLERSİZ günü

Annemi aradım dün.
Telefonla.
Vefatından sonra kapatmadık, sesini son kez oradan duyduğum hattını... Koparmıyorum bağlantıyı.
Arıyorum aklıma düştüğünde.
Uzuuun uzun çaldırıyorum.
Açmıyorsa, komşudadır mutlaka.
Veya markete filan gitmiştir.
Alışamadı çünkü şu cep telefonu denilen alete, sabit telefonun yanına koyuyor, dışarı çıkarken çantasına almıyor iyi mi... Hadi bi ara gene ararım diyorum, kapatıyorum.
Bir senedir böyleyiz.
Arıyorum.
Komşudadır.
Seninki komşuda değilse...
Uğra bugün kardeşim.
Yoksa inan, sonra çok arıyorsun."

 

[kartal]

Canımın içi,bebeğim,meleğim,ciğerim,birtanemi,anamı kaybedeli bir yıl oldu.''Kara bilyam,menekşe bıyıklı oğlusum''diyerek sevdi beni hep,şapır şupur öptü yıllarca,sevdi sevdi sevdi ve gitti,giderken neler götürdün be canım anam,neler neler götürdün.
Derler ya''Kaybetmeden değerini anlayamazsın''diye,doğru işte.
Herkesin ama herkesin annelerinin ellerinden öpüyorum,ister benden küçük olsunlar hiç farketmez,hepsinin ellerinden öpüyorum.Gününüz kutlu olsun her gün anneler günü olsun.

 

[ertuğrul]

Tüm annelerin bu özel gününü kutlarım.

 

[ulucak]

öncelikle canım annemin sonra bütün annelerin bu gününü kutluyorum ve bütün günlerin en güzelinin onların olmasını diliyorum.yeryüzünün şefkat ve merhamet kahramanı bütün annelerin tek tek ellerinden öpüyorum. kıymetlerini bilemediğimiz ve haklarını asla ödeyemeyeceğimiz annelerimize sevdikleriyle sağlık ve mutluluk dolu yıllar dilerim. ahirete irtihal etmiş olanlara rahmeti sonsuz olandan af ve merhamet diler makamlarının cennet olmasını temenni ederim.(belki günümüz tüketim toplumu bu şekilde günler icat etmiş ve tüketimi körüklemek istemiştir. ama bütün günler annelerimizin günüdür en azından onları hatırlatan böyle günlerin olması kendini dünyaya kaptırmış bizler için uyarıcı olmaktadır. annelere daha fazla günler ve saatler ayrılması dileğiyle.)
ANNE

İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.

Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.

Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.

Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!

Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
'Onun Annesi' diyorlar...

Arif Nihat Asya

Anneme Mektup
Ben bu gurbete ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Gözlerim kapanıp daldığım zaman,
Yeniden yollara düzülmekteyim.
Son günüm yaklaştı görünesiye,
Kalmadı bir adım yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim.

Necip Fazıl Kısakürek

Anneciğim
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!

Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!

Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim!...

Necip Fazıl KISAKÜREK

 

[cngz1]

Ben de Vefalı gibi Annemi ve babamı kaybedeli yıllar oldu. sanki daha dün gibi... unutulmuyor. Annelerin sevgisi bir gün yetmez. Tüm annelerin,anneler gününü kutluyorum

 

[lotoloto]

bizleri büyüten, yetiştiren vefakar, cefakar annelerimizin anneler günü kutlu olsun.