agartan
Onursal Üye
- 28 Haz 2019
- 1,225
- 11,303
Nora Inu (1949) (Film-Noir)
Yönetmen: Akira Kurosawa
Senaryo: Ryûzô Kikushima, Akira Kurosawa
Müzik: Fumio Hayasaka
Ülke: Japonya
Tür: Suç, Dram, Kara Film
Vizyon Tarihi: 17 Ekim 1949 (Japonya)
Dil: Japonca
Süre: 122 dk
Çekim Yeri: Toho Studios, Tokyo, Japonya
Nam-ı Diğer: Stray Dog / Kuduz Köpek
IMDb Rating: 7.9
Rotten Tomatoes: 94
4 Ödül
Sunum: 1,02 GB, Siyah - Beyaz 720p, orijinal dil, Türkçe altyazı, çeşitli posterler.
Nora Inu part1:
Nora Inu part2:
*Filmi izleyebilmek için iki cilt "rar" dosyasını da indirmeniz gerekmektedir*
Akira Kurosawa ustanın Film-Noir türündeki tek filmidir.
Kurosawa'dan farklı bir film ama
Yoidore Tenshi (1948) filmindeki çekirdek kadroyu görüyoruz. http://www.cizgidiyari.com/forum/yabanci-filmler/160065-yoidore-tenshi-1948-a.html
Takashi Shimura ve Toshiro Mifune çok başarılı oynuyorlar.
Açılış sahnesinde nefes nefese kalmış bir köpeğin yakın çekimi vardır.
Amerikan sansür kurulu köpeğin incitilmiş olduğuna karar verdiğinde çıkan tartışmalar üzerine,
Kurosawa ilk ve tek defa, "keşke II. Dünya Savaşını Japonya kaybetmeseydi" der.
Efsanevi Toshiro Mifune, kalabalık bir şehir otobüsünde silahı çalınan polis dedektifi olarak görülüyor.
Daha önceki şövalye tavrı bu kez farklıdır:
Silahını bulmak için herşeyden vazgeçip, geri alacak ve orada yaşananları gözler önüne serecektir.
İzlerken kafanızda hep 'acaba ve nasıl yani' gibi sorular çıkageliyor...
Savaş sonrası Tokyo’sunda sıcak, nemli, bunaltıcı bir mevsim.
Başlangıçtan bitiş jeneriğine dek perdeden eksilmeyen bu boğucu sıcak, dönemin Japonya toplumsal iklimini anlatmak içindir.
"Bu filmde hava durumunun sembolik kullanımı, Japonya'nın güneşli bir sıcak hava dalgası altındaki tasvirinde belirgindir ve
bazı karakterlerin yağmuru beklemesine neden olur. Murakami'nin kötü bir şey olacağı hissine kapıldığı sahnede;
güneşli hava koyu gri, bulutlu bir gökyüzü modeline dönüşüyor. Filmin sonuna doğru olay örgüsü şiddetli bir şekilde
tırmanmaya başladığında gökyüzü büyük bir sağanak yağmuru serbest bırakır." Akira Kurosawa
Yalnız Tokyo'da değil, filmde de bunaltıcı bir hava vardır, mecazen değil, herkesin şapır şapır terlediği bir hava.
Oyuncular sürekli olarak yelpaze, mendil, vantilatör gibi aparatlarla serinlemeye çalışırlar.
Hele dansçı kızların kümes gibi bir kuliste sıkış tepiş bekledikleri bir sahne var,
Kurosawa yakın planlar yaparak boncuk boncuk terleyen kızcağızları gözümüze gözümüze sokar.
(Bu soğuk havalarda bana oldukça iyi geldi film. Ya da kendimi filme çok kaptırdım, bilemedim şimdi.) :9
Aynı kuşaktan gençler, katıldıkları aynı savaştan dönerler; ikisinin de varı yoğu içinde olan sırt çantaları çalınmıştır ve
yaptıkları seçim sonucu biri polistir, diğeri eli kelepçeli suçlu.
İşte, bu polis memuru silahını çaldırır.
Silahıyla bir cinayet işlenmesi üzerine çektiği vicdan azabı ile katil ve silah hırsızını aramaya başlar.
Şimdi biri ölümüne kaçıyor, diğeri kovalıyor.
Çünkü biri toplumun çürümüşlüğünü, rezillikleri, harabeleri, yoksunluğu, orospuluğu görüp boş vermiş; haydut olmuş.
Öbürü ise bu viranelikte sallanıp, aranırken, -bir şans?- polis memuru donuna girmiş.
Memur Murakami suçluyu yakaladığında gururu onarılıyor, suçluluk azabı hafifliyor.
Ama tam rahatlayamıyor. Katil haydutla özünü ayıran çizgiyi pek seçemiyor.
Filmin meşhur "Kötü insan yoktur, kötü çevre vardır" repliğine katılmıyorum, ikisi de vardır diyorum.
Saygılarımla.
*
Yönetmen: Akira Kurosawa
Senaryo: Ryûzô Kikushima, Akira Kurosawa
Müzik: Fumio Hayasaka
Ülke: Japonya
Tür: Suç, Dram, Kara Film
Vizyon Tarihi: 17 Ekim 1949 (Japonya)
Dil: Japonca
Süre: 122 dk
Çekim Yeri: Toho Studios, Tokyo, Japonya
Nam-ı Diğer: Stray Dog / Kuduz Köpek
IMDb Rating: 7.9
Rotten Tomatoes: 94
4 Ödül
Sunum: 1,02 GB, Siyah - Beyaz 720p, orijinal dil, Türkçe altyazı, çeşitli posterler.
Nora Inu part1:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Nora Inu part2:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
*Filmi izleyebilmek için iki cilt "rar" dosyasını da indirmeniz gerekmektedir*
Akira Kurosawa ustanın Film-Noir türündeki tek filmidir.
Kurosawa'dan farklı bir film ama
Yoidore Tenshi (1948) filmindeki çekirdek kadroyu görüyoruz. http://www.cizgidiyari.com/forum/yabanci-filmler/160065-yoidore-tenshi-1948-a.html
Takashi Shimura ve Toshiro Mifune çok başarılı oynuyorlar.
Açılış sahnesinde nefes nefese kalmış bir köpeğin yakın çekimi vardır.
Amerikan sansür kurulu köpeğin incitilmiş olduğuna karar verdiğinde çıkan tartışmalar üzerine,
Kurosawa ilk ve tek defa, "keşke II. Dünya Savaşını Japonya kaybetmeseydi" der.
Efsanevi Toshiro Mifune, kalabalık bir şehir otobüsünde silahı çalınan polis dedektifi olarak görülüyor.
Daha önceki şövalye tavrı bu kez farklıdır:
Silahını bulmak için herşeyden vazgeçip, geri alacak ve orada yaşananları gözler önüne serecektir.
İzlerken kafanızda hep 'acaba ve nasıl yani' gibi sorular çıkageliyor...
Savaş sonrası Tokyo’sunda sıcak, nemli, bunaltıcı bir mevsim.
Başlangıçtan bitiş jeneriğine dek perdeden eksilmeyen bu boğucu sıcak, dönemin Japonya toplumsal iklimini anlatmak içindir.
"Bu filmde hava durumunun sembolik kullanımı, Japonya'nın güneşli bir sıcak hava dalgası altındaki tasvirinde belirgindir ve
bazı karakterlerin yağmuru beklemesine neden olur. Murakami'nin kötü bir şey olacağı hissine kapıldığı sahnede;
güneşli hava koyu gri, bulutlu bir gökyüzü modeline dönüşüyor. Filmin sonuna doğru olay örgüsü şiddetli bir şekilde
tırmanmaya başladığında gökyüzü büyük bir sağanak yağmuru serbest bırakır." Akira Kurosawa
Yalnız Tokyo'da değil, filmde de bunaltıcı bir hava vardır, mecazen değil, herkesin şapır şapır terlediği bir hava.
Oyuncular sürekli olarak yelpaze, mendil, vantilatör gibi aparatlarla serinlemeye çalışırlar.
Hele dansçı kızların kümes gibi bir kuliste sıkış tepiş bekledikleri bir sahne var,
Kurosawa yakın planlar yaparak boncuk boncuk terleyen kızcağızları gözümüze gözümüze sokar.
(Bu soğuk havalarda bana oldukça iyi geldi film. Ya da kendimi filme çok kaptırdım, bilemedim şimdi.) :9
Aynı kuşaktan gençler, katıldıkları aynı savaştan dönerler; ikisinin de varı yoğu içinde olan sırt çantaları çalınmıştır ve
yaptıkları seçim sonucu biri polistir, diğeri eli kelepçeli suçlu.
İşte, bu polis memuru silahını çaldırır.
Silahıyla bir cinayet işlenmesi üzerine çektiği vicdan azabı ile katil ve silah hırsızını aramaya başlar.
Şimdi biri ölümüne kaçıyor, diğeri kovalıyor.
Çünkü biri toplumun çürümüşlüğünü, rezillikleri, harabeleri, yoksunluğu, orospuluğu görüp boş vermiş; haydut olmuş.
Öbürü ise bu viranelikte sallanıp, aranırken, -bir şans?- polis memuru donuna girmiş.
Memur Murakami suçluyu yakaladığında gururu onarılıyor, suçluluk azabı hafifliyor.
Ama tam rahatlayamıyor. Katil haydutla özünü ayıran çizgiyi pek seçemiyor.
Filmin meşhur "Kötü insan yoktur, kötü çevre vardır" repliğine katılmıyorum, ikisi de vardır diyorum.
Saygılarımla.
*